۱۳۹۱ آبان ۸, دوشنبه

Poetry by Kierkegaard


A poet is an unhappy being whose heart is torn by secret sufferings, but whose lips are so strangely formed that when the sighs and the cries escape them, they sound like beautiful music... and then people crowd about the poet and say to him: "Sing for us soon again;" that is as much as to say, "May new sufferings torment your soul."

Kierkegaard


شاعر وجودی ناشاد است با قلبی پاره پاره از رنجهای پنهانی، اما لبانش چنان عجیب شکل گرفتهاند که فرار آه و فغان از میانشان چون موسیقی، دلنشین به گوش میرسد... و آنگاه مردم به دور او جمع میشوند و میگویند :'' بهزودی دوباره برایمان بخوان'' انگار که بگویی: '' باشد که رنجی نو روح تو را از هم بگسلد''.

کییِرکگارد


۳ نظر:

بانو گفت...

باشد که رنجی نو روح تو را از هم بگسلد ...

پ گفت...

چه ترجمه ی زیبایی کردید!

Haniyeh گفت...

ممنون پ عزیز. تمرین ترجمه می‌کنم هنوز و البته تنبلی و شک و تردید در همخوان کردن تمرین‌ها. امیدوارم بقیه ترجمه‌ها هم ارزش چه زیبا گفتن داشته باشند :)